به نام عشق

خدا رو شکر اون قهر و ناراحتی برا من خیر بود از دو شب قبل که بی جواب موندم و فرداش ی پیامک تلخ بود تا امروز خیلی فکر کردم امروز همینجور که جلو تی وی داشتم نمدها رو میدوختم ی لحظه با خودم فک کردم بذار صدای تی وی رو قطع کنم و ی کم با خودم فکر کنم .... فکر کردم که تهش چی میشه؟؟اصلا چی هست؟  هیچی جز ی بار گناه و ی رابطه ی کج و کوله و ی دل افسرده با خودم گفتم من که زندگیم خوبه خدا رو شکر  پس دنبال چی هستم؟! گوشیمو برداشتم و با ی جمله پر از انرژی مثبت  تو گروه فامیل موفقیت برادر شوهر رو تبریک گفتم  حس خوبی بود افکار منفیو دور کردم و سعی میکردم با تکرار ی جمله خودمو بیخیال نشون بدم سعی کردم موفقیت دیگرانو برا خودم شیرین کنم ...خدا بزرگه...خدا بزرگه ما هم بنده ی همون خداییم...خدا نه بخیله نه حسووود .. تصمیم گرفتم آدمهایی که بودنشون مسموتر از نبودنشون هستو کمرنگ یا کلا حذف کنم والا اگه بناست تو رابطه با اونا تحقیر باشه ، التماس باشه، دلخوری باشه ، همون نباشه بهتره اگه من آدم این باشم که از رفتار و منش دیگران خوشه چینی کنم همینقدر بودن باهاشون کافیه خیلی حس خوبی دارم امیدوارم همچنان پایدار بمونه به نام عشق...